Eerste autobusdienst

In januari 1914 opende J.C. Krijger een openbare autobusdienst tussen Goes en het Wolfaartsdijksche Veer. Hij had daarmee een primeur. Dit was de eerste autobusdienst van Zeeland. Voordien werd de verbinding Goes – Wolfaartsdijksche Veer geëxploiteerd met paardenomnibussen door Overbeeke.

De autobus, of motor-omnibus, zoals dit voertuig toen wel werd genoemd, stond zeker nog in de kinderschoenen, maar Krijger durfde het wel aan.

In 1920 stelde het bedrijf een tweede lijn in, op het traject Goes – Katscheveer. Deze dienst gaf aansluiting op de boot naar Zierikzee.

Wolfaartdijksche Veer

De veerdienst was een schakel in de verbinding met Noord-Beveland.

De veersteiger Wolfaartdijkse Veer in 1927

Veerboot Zuidvliet, 1915

Het veerhuis

Het veerhuis bestaat nog steeds. Decennialang was er horeca in gevestigd. Momenteel wacht het pand op herontwikkeling.

Het veerhuis in 1895

1902 

Het veerhuis, inmiddels uitgebreid en verfraaid 

Het veerhuis met een veerboot in 1911

1930

Krijger

Het bedrijf van de fiets- en autohandelaar was gevestigd aan de Nieuwstraat in Goes. 

Het bedrijf van Krijger aan de Nieuwstraat in 1919, met een autobus voor de deur. 

Omstreeks 1930.  Krijger zit inmiddels aan de Beestenmarkt.

 Een bus van Krijger. Uit Ons Zeeland, 1932

Krijger ondervond al snel directe concurrentie toen N.V. Goesche Rijtuig- en Automobiel Mij. (V.h. wed. M. Rijk, Goes, later van Van Strien) eveneens een busdienst Goes – Wolphaartsdijksche Veer inlegde.

Later ging Krijger met Van Strien (G.R.A.M.) samenwerken, totdat in 1943 bij beschikking van de Commissie Vergunningen Personenvervoer (C.V.P.) de concessie van Van Strien werd afgekocht.

Wetgeving

Vooral begin jaren twintig als veel legerdump uit de Eerste Wereldoorlog ter beschikking komt, lijkt het wel of iedereen een busdienst opent! Een T-Ford-chassis met daarop een carrosserie vervaardigd door de lokale wagenmaker of iets dergelijks en een standplaatsvergunning waren voldoende. Verdere regelgeving was er eigenlijk niet en pas toen er sprake was van een moordende concurrentie tussen de busondernemers kwamen de overheden met regels. Dit leidde in de jaren 30 tot de Wet Autovervoer Personen en de instelling van de hierboven reeds genoemde Commissie Vergunningen Personenvervoer.

AMZ

Concurrentie of niet, Krijger blijft actief met lijndiensten. Na de oorlog krijgt het bedrijf de lijn Goes – Wilhelminadorp – Katscheveer toegewezen. De verbinding met het Wolphaartsdijksche Veer komt in handen van de Automaatschappij Zeeland (A.M.Z.).

Eind jaren vijftig starten onderhandelingen tussen Krijger en A.M.Z omtrent overname van de lijn door laatstgenoemde. Deze onderhandelingen leiden ertoe dat op 2 januari 1959 de afkoop van het contract van J.C. Krijger plaatsvindt. Effectief wordt de lijn pas op 1 oktober 1960 opgeheven: m.i.v. die datum wordt een nieuwe doorgaande dienst Goes – Noord-Beveland ingesteld. Het streekvervoer op de Bevelanden wordt m.i.v. 1 april 1985 overgedragen aan Zuidwestnederland (Z.W.N.) die in 1999 zal opgaan in het huidige Connexxion.

Krijger had later ook nog belangen in de Thoolse Autobus Dienst (T.A.D.) die later overgenomen werd door de B.B.A. Naast de lijndiensten was Krijger ook actief als toerwagenondernemer en was er een reisbureau.

Met de trein

Later was de bus niet meer de enige manier om met openbaar vervoer naar het Wolphaartsdijkse Veer te komen. Dat kon ook per trein. Vlakbij het veer, ter hoogte van waar nu camping De Veerhoeve is, was een treinstation. Van 1927 tot 1942 is dit in functie geweest. 

Klik hier voor een artikel over de privatisering van busdiensten.

Gegevens ontleend aan: Reisvaerdig Beveland, door J.C. van Hartingsveldt