Sanering van de bakkerswijken | Gemeentearchief Goes

Ja, dat zong Leen Jongewaard in de legendarische televisieserie “Ja Zuster, Nee Zuster”. Inderdaad, midden jaren zestig was de bakker aan de deur nog gemeengoed, voor het achtje of viertje wit, krop en de krentenbollen. Kortom: een wandeling naar de bakkerswinkel was vaak niet nodig.

Een bakker die een mand vasthoud — Adrie Dorreman, personeelslid van bakkerij Luteijn uit de Lange Kerkstraat, ca. 1930

Bakker Kloosterman bezorgt het brood. Hier fietst hij op de Stenen Brug.

Bakker op de fiets met een grote doos voorop

Nogmaals Adrie Dorreman (midden), die de bijnaam 'gekke Adrie' droeg. Het groepje staat, met de bakkerskar, voor Societeit "Van Ongenuchten Vrij" (later Schuttershof). Datum foto: rond 1900 (?).

Een gebouw met rechtsonder in de hoek drie mensen

Toch kwam het einde in zicht van deze service. In 1963 werd in Goes overeenstemming bereikt inzake het saneren van de bakkerswijken.

Lees het artikel "Sanering bakkerswijken Goes staat op stapel" in de PZC van 16 februari 1963 hier.

Lees het artikel "Sanering bakkerswijken Goes thans definitief" in de PZC van 20 maart 1963 hier.

De sanering in Goes (en omgeving) trad met ingang van 1 april 1963 in werking.

In de jaren zestig werden steeds meer supermarkten geopend en toen deze ook broodproducten gingen verkopen, was het vonnis voor de-bakker-aan-de-deur eigenlijk wel zo’n beetje getekend. Het fenomeen stierf langzaam uit, ook door maatschappelijke ontwikkelingen (meer buitenshuis werkende vrouwen).

Bakkerij met een man en een vrouw in de deuropening. Buiten staat een kar — Bakkerij Geleedst in de Ganzepoortstraat, ca. 1920

Eind jaren zestig verdween deze bakkerij door sloop, samen met de belendende panden.

Twee bakkerijen die nog tot omstreeks de jaren tachtig bestaan hebben, zijn Kloosterman en De Regt, beide in de Lange Kerkstraat. Kloosterman was op het laatst een supermarktje/speciaalwarenzaak.